Zaterdag 24 juli 2010 – aankomst van de kids

9.00u opstaan, want we moesten er met z’n vieren fit voorstaan als de kids arriveren. Leon en ik hadden na het ontbijt met Henk en Marleen nog wat laatste programmaonderdelen doorgenomen, zodat alles goed af en doorgesproken was. We deden nog wat aan zomerkampthemaaankleding, hmm, dat is een mooi woord voor de scrabble en toen was het alleen nog maar wachten op de kids en de roze tas.

Om ongeveer 12.00u arriveerden de vier auto’s met alle kids en hun handbagage en ja hoor; de roze tas was er ook. De ouders van Joery en Marco die ons hadden geholpen met het vervoer van de kids kregen van ons nog koffie en een koekje voordat ze huiswaarts gingen. Natuurlijk hadden we voor de rest ook nog iets te drinken, maar hierbij benadruk ik de goede hulp die we hadden van deze ouders op deze dag.

Thema: een afgezette minister

De kids werden ontvangen door Quartus. Een oudminister van dit land en vertelde dat een opgekomen dictator alle ministers had afgezet en dat Quartus ervoor moest zorgen dat de kids zich thuis gingen voelen. Namens de dictator PA-PARADOX werd iedereen welkom geheten.

Na het oppeuzelen van de lunchpaketten die de kids hadden meegenomen, werd het tijd voor hard werk. Het opbouwen van de tenten van de kids.

De scouts waren dit jaar erg bedreven in het opzetten van de tenten tot het moment kwam dat de haringen de grond ingemept moesten worden. Overal lagen steentjes, het was een hel om de haringen de grond in te krijgen. Zelfs de staf had hier moeite mee. Het was net of er een hele ruine onder de grond begraven lag, dit hadden we overigens de vorige dag ook al geconcludeerd. Door dit gedoe, was er heel wat tijd extra nodig om de twee tenten en het keukenzeil op te zetten. Uiteindelijk stond alles zoals het moest staan. Het keukenzeil werd ingericht met gas en patrouillekisten en toen was dit af.

Eindelijk was het tijd dat de kids hun spullen konden opruimen, hierdoor kregen we extra ruimte in de vendeltent en waren de kids ook blij dat ze herrenigd werden met hun bagage. Dus iedereen was blij, maar één tas bleef staan. Dit was alweer de roze tas, de roze tas? Ja, de roze tas. Niet kort erna kwam een huilende Marco aangelopen dat hij z’n blauwe hiketas niet kon vinden. Logica wees uit dat de roze tas van hem moest zijn en dat was het ook toen Ronald in de tas een labeltje zag hangen met Marco’s naam hierop. Het kampterrein was bijna af.

Nu moest er alleen nog een kampvuurplaats gemaakt worden en op deze terreinen kon je overal een kampvuurplaats maken waar je maar wilde. Dit keer lekker dicht bij het water. Om 18.00u was het etenstijd. Tijd voor de kids om het keukenzeilcomplex zoals wij als staf die hadden bedacht uit te testen, maar dit was allemaal koek en ei. Na een eerste kookpartij met een eenvoudige maaltijd en een moeilijke afwas, werd het tijd voor een spel.

Omdat het kampterrein vol lag met andere scoutinggroepen, waren de bossen redelijk op afstand. We gingen voor het spel direct bij ons terrein het bergbos in, om misschien hier een goed bosterrein te vinden. Uiteindelijk vonden we een terrein helemaal aan de top. Dit lag ongeveer 50m hoger dan het kampterrein. De bossen waren wel mooi om doorheen te lopen.

We speelde een nieuwe variant van het handelsspel, waarin we gingen handelen in goud, zilver en brons, en waarbij de vraagprijzen van deze metalen steeds veranderden. Na dit spel gingen we weer bergafwaarts naar het terrein, waar we nog even ons eerste kampvuurtje gingen aansteken en na deze gezelligheid werd het tijd om naar bed te gaan.