KISC werd opgericht in 1923 door Baden Powell himself en is gelegen op 65 km van Bern op een hoogte van 1200 meter boven zeeniveau. 17 hectares natuurgebied biedt plaats aan ongeveer 1200 kampeerders. Daarnaast is er plaats voor 250 mensen in de twee gebouwen van KISC.

KISC noemt zichzelf ook wel "the permanent mini jamboree" en wat ons betreft is dat niets teveel gezegd.

Negatief!?

Hier een verslag van het zomerkamp van de Pivo's. De laaste tijd krijg ik weer de indruk dat men ons binnen de groep ziet als een stelletje nietsnutten. Wat de pivo's doen op zomerkamp interresseert anderen volgens mij dan ook weinig en als we vragen om een bijdrage in de vervoerskosten wordt keihard gezegd: "Jullie hebben geen vervoerskosten t.a.v. zomerkampmateriaal." Nee, als we voor 350 kg aan materiaal meenemen in een busje i.p.v. een personen auto dan kost dat zeker niets extra´s m.b.t. de brandstof...

Als we materiaal aanvragen krijgen we oude afdankertjes en als je daar dan wat van zegt dan zijn sommige materiaalmensen weer kwaad...

De pivo's zijn een speltak zoals alle anderen en betalen ook contributie als alle anderen. Dus dan hebben de pivo's ook evenveel recht op zaken die andere afdelingen ook krijgen (goed materiaal, vergoedingen die andere speltakken ook claimen).

Uiteindelijk hebben we onze vergoeding gekregen. En wat het materiaal betreft: Na wat gezeik hebben we een nieuwe pannenset gekregen en voor de rest zijn wij de scouts zeer dankbaar dat wij gebruik mochten maken van een 'spare' patrouillekist, gasstel, keukenzeil en 2 ijskasten.

Een vèt kamp in Kandersteg!

Nou, tot zover alle negatieve dingen van ons zomerkamp. Voor de rest hebben wij een te gek kamp gehad. Wij zijn dit jaar naar Kandersteg International Scout Center, kortweg KISC, in Zwitserland geweest.

KISC biedt niet alleen plaats aan scouts van over de hele wereld, maar organiseert tevens tal van scoutingactiviteiten, zoals abseilen, klim-expedities voor beginners t/m gletsjertochten. Daarnaast zijn er tal van activiteiten om in contact te komen met andere scouts en voor als het regent (bijv.) zijn er allerlei handvaardigheidactiviteiten.

Daarnaast waren er allerlei voorzieningen. Zo was er allerlei (gratis) informatie te verkrijgen als wandelroutes etc. Ook het lenen van kaarten was geen probleem. Er was zelfs een bieb waar je de boeken mocht houden als je een afgedankt boek van jezelf ervoor in de plaats zette. Dat zou je bij onze scouting eens moeten proberen; daar verdwijnen CD's, hoeden, harde schijven...

KISC biedt trouwens activiteiten voor alle leeftijden: Van bevers t/m pivo´s.

Het mag duidelijk zijn dat we onder de indruk waren van KISC. Voor meer informatie over KISC moet je beslist eens kijken op www.kisc.ch .

Het verslag

Laten we maar beginnen met het verslag van ons kamp.

Op zaterdag 14 juli werd er vertrokken om 7.00 uur met een Hyundai H200 van fam. Verbeek (6 pers.) en mijn toyota (4 pers.). Bijna exact volgens de planning van Ralph J. kwamen we om 16.20 uur aan in Kandersteg. Daar hebben we ons aangemeld waarna we de tenten konden gaan opzetten. We werden bij aankomst meteen voorzien van kampvuurhout en sjorhout. Wat een service. Na het opzetten van onze tenten werd dan ook een vlaggepast gepionierd. Had ik al gezegd dat wij op een heuvel stonden en zodoende een perfect uitzicht hadden over het terrein? En iederen wist na 2 dagen al van de 'crazy dutch people on the mountain'. heeeeeeee.... hooooooooooo..... We say heeee you say hoooooo...... ach u begrijpt het wel.

De zondag viel in het water. Het regende aan één stuk door. Reeds nu al waren wij de scouts zeer dankbaar voor het keukenzeil. De door ons geplande hike ging vanwege het slechte weer niet door. Balen.

Stadsnimpf

Op maandag zijn we naar Bern geweest. Bern is de hoofdstad van Zwitserland dus dat wilden we effe zien. Op zich was er niet veel aan deze stad, maar we hebben er wel een heuse stadsnimpf ontmoet. "Wat is een stadsnimpf?" hoor ik u vragen... Nou, een stadsnimpf is eigenlijk een bergnimpf die vanwege een handicap (bijv. een mank been) verhuist is naar de stad. Onze nimpf heette Sara (en naar ik mag aannemen heet zij nu nog steeds zo).

Bergnimpf

Dinsdag was Hikedag nummer 2. Hike nummer 1 was op zondag in het water gevallen, maar vandaag was het weer uitstekend. We hadden zelf een hike samengesteld. Omhoog volgden we de Jaegertosse-route en omlaag zijn we via de Dondenhornhütte-route gelopen. Ondanks een verschil in conditie tussen sommige deelnemers kon toch 90% de tocht voltooien, zij het dat één van ons vermoedelijk is genomen door een bergnimpf want hij kwam bijna een uur later aan...

De tocht was werkelijk schitterend, ofwel Supercool ofwel SuperStoer... Nou ja, u kunt hierboven op deze pagina op de foto´s klikken dan ziet u het zelf.

Woensdag = donderdag?

Woensdag dachten we dat het donderdag was en dan stond zwemmen op het programma. Dus zijn we gaan zwemmen. Niet in zomaar een zwembad, nee, in een heus natuurbad (gevuld met natuurlijk warm bronwater) in de plaats Leukerbad. En dat was heel leuk (duh...). Op de heenweg hadden we de snelle route genomen met de autotrein door de berg heen en op de terugweg de touristische route (u raad het al: niet door de berg maar om de berg heen). Op de terugweg hebben we ons nog behoorlijk moeten haasten (met piepende banden door de bocht) want op donderdag om 19.30 uur begon de internationale BBQ. Toen we om 20.30 uur aankwamen vertelde men ons dat de BBQ pas morgen was en kwamen wij er dus achter dat het vandaag woensdag i.p.v. donderdag was. Nou ja, voor niets gehaast...

Vètte Watervallen

Op donderdag zijn we volgens het eigenlijke programma van woensdag naar de Trümmelbachfälle in de buurt bij Interlaken gegaan. Dit zijn watervallen van gletsjerwater die zich een weg door een berg heen gevormd hebben. Erg vet om te zien (wederom: zie foto's).

De rest van de dag hebben we doorgebracht in Interlaken, een toeristisch ingesteld stadje waar je goed pizza kon eten en 0,8 L cola bij MacDonald's krijgt.

's Avonds deden we mee aan de internationale BBQ avond. Daar hebben we onschuldige Italiaanse meisjes onze versie van het beverlied geleerd: "Hé kom achter mij aan ik heb een Lange Doener...".

Ook hebben we meegedaan met een wedstrijd hoela-hoep. Toen het mij niet één-twee-drie lukte riep iemand van ons: "Je moet gewoon doen alsof je aan 't neuken bent". Helaas was de staf die de wedstrijd leidde ook Nederlands. Oeps...

Helaas begon het weer te plenzen (regenen).

We hebben binnen in het chalet nog gekeken naar een demonstratie van Japanse vechtkunst.

Klimmen met Jo en Rogerio

Vrijdag en Zaterdag zijn we gaan klimmen. Op deze klim-hike werd overnacht in een berghut, "the centre´s upperhut". Op Vrijdag liepen we er naar toe en kregen we een cursus knopenleggen. Zaterdag was het tijd om te klimmen. Eerst zonder touw op niet al te hoge rotsblokken, daarna met touw.

Onze gidsen Jo en Rogerio zorgden dat alles correct verliep, al vragen we ons af of we soms niet wat te 'demanding' waren voor Jo. Zo maakten we Jo wijs dat het een 'old Dutch custom' was om om het half uur de Kabouterdans te doen. Ook leerden we haar kaas met zeem eten...

Zaterdagnacht (toen we weer terug waren op het kampterrein) kwamen een paar van ons Jo in behoorlijk aangeschoten toestand tegen op weg naar de volgende Pub...

Het klimmen was verder zeer leuk, evenals de overnachting in de berghut.

Vrije invulling

Voor zondag hadden we geen programma gemaakt. We zouden wel zien... 's Morgens werd dus overlegd wat we zouden gaan doen. Een paar mensen wilden nog een dagtripje naar Luzern, de rest wilde liever op het kampterrein blijven. Nou, dat kan.

Luzern was best lachen, leuker dan Bern. Alleen zijn we geen stadsnimpf meer tegengekomen.

AB-seilen

Vandaag stond Abseilen op het programma en daarvoor moesten we al om 9.00 uur paraat staan. Vroeg op dus. Het abseilen zelf viel een beetje tegen, want men was zó voorzichtig met zekeren dat het wel erg langzaam naar beneden ging. Maar ja, beter te langzaam dan te snel...

De rest van de dag hebben we ons geamuseerd op het kampterrein, helaas begon het het 's middags weer flink te regenen

AB noa Broessem...

Redelijk vroeg op, alles inpakken en wegwezen! Om 11.20 uur vertrokken we weer naar Brunssum waar we rond 19.30 uur aankwamen.

We vonden het allemaal een geweldig kamp en we hadden nog wel twee weken langer willen blijven!