Maandag 26 juli 2010 – plannen kunnen veranderen
8.00u vroeg opstaan, want we waren vandaag gebonden aan het openbaar vervoer. Op het prgramma stond om vandaag te gaan kanoën in Wallendorf. In Wallendorf ligt een Nederlandse camping, tenminste het management is Nederlands. Het was nu snel ontbijten, lunchpaketten maken en vertrekken en omdat we niet precies de opstaptijden hadden, kwamen we overal te vroeg. Ik denk dat we toch wel in totaal een uur hebben moeten wachten op de bus en de trein.
Het treinstation lag ongeveer 10 minuten lopen van onze overnachtingsplek. Hier stapten we op de trein naar Ettlebruck en hier stapten we op de bus lijn 500 naar Wallendorf. Toen we eindelijk in Wallendorf aankwamen, begon het me toch een partij te regenen. Het werd echt tijd om onze plannen te overdenken. Uiteindelijk is er uitgekomen dat we hadden afgesproken met de eigenaar van de camping dat we een dag later zouden komen. Deze zelfde eigenaar regelde ook het kanoverhuur, dus als we een dag later zouden gaan, hadden we in één keer wel alles geregeld
Maar wat nu??? Barry had een idee geïmproviseerd, een toeristisch dorpje in de buurt genaamd Diekirch had misschien nog wat leuks te bieden. Hier is een oorlogsmuseum wat misschien wel interessant is voor de kids. We stapten weer in de bus en reden naar het museum. Buiten stonden de tanks al klaar voor de deur om te bezichtigen. Het zag er in ieder geval veelbelovend uit. Binnen kon je de betrokkenheid van Luxemburg bij elke oorlog bezichtigen vanaf het jaar 1900. Bij de receptie huurden we een audiotour, die zelfs Nederlands gesproken was. Na een uur hadden we het wel gezien. We aten de lunchpaketten op en liepen nog wat door Diekirch zelf. Op elke hoek vond je zowat een ijskraam, dus we moesten maar een ijsje kopen. ¤1,- koste een bolletje, maar door de teleurstelling van het weer, hadden wij dit er wel voor over. Om 16.00u was het weer tijd om met de bus en trein terug te gaan naar Wiltz.
Om 18.00u waren we weer terug op het kampterrein, waar Marleen de aardappels al had voorgekookt zodat de kids die konden bakken. We kookten hier knakworstjes bij een een lekkere salade met een krop sla, augurk, komkommer en tomaat. Leuk om te zien is hoe bepaalde kids, bepaalde groente niet aten en dus werd er niks bij elkaar gegooid. Alle groentetjes apart in bakjes. Vandaag was wel de enige dag dat alles opging.
Na het eten was het tijd voor een buitenspel in een verder nabij bos. Dit keer was het de scouts tegen de staf. Wij hadden de pikkeldeksels geklauwd, zodat de kids niet meer konden zitten. Leon en ik bewaakten de pikkeldeksels en de kiddies kregen een leven in de vorm van een ballon. Deze moesten wij kapot maken en konden ze bij Barry een nieuwe halen. Ronald was intussen bezig met de voorbereiding van het kampvuur die hierop volgde.
Thema bij het kampvuur: waar bevinden zich de sleutels van de ark?
Een half vastgebonden Quartus kwam paniekerend aanrennen, met een codex van geheimschriften die alle locaties van de sleutels weergaf. In het vuur, onder water, onder de grond, in de lucht, onder het oorlogstuig en tussen steen en rots. De eerste sleutel was al gevonden. Nog 6 te gaan. Het weer zat wel mee op het moment dat het vuur aanging. We zongen nog wat liedjes, waar onze Heerlenaarse buren nog wel wat van konden leren. Liedjes uit nieuwe zangbundels die Julian, Anthony en Barry in elkaar gezet hadden. Na deze gezelligheid was het om 23.00u bedtijd; hopende dat het morgen beter weer wordt om te kanoën.
